مقدمه

اختلالات رفتاری دانش آموزان، یکی از مسائلی است که معمولاً معلمان با آن مواجه هستند. یکی از عوامل بازدارنده در امر تحصیل، اختلالات رفتاری می‌باشد. معلّمان در برابر اختلالات رفتاری، به شکل‌های متفاوتی از خود عکس العمل نشان می‌دهند. برخی از معلّمان آنان را به شدّت سرکوب می‌کنند. بعضی از معلمان، در مقابل آنان کو تاه میآ یند؛ بعضی دیگر آنان را به حال خود رها می‌کنند. امّا واقعیت این است که در این حالت مشکل ادامه خواهد یافت و مشکلات دیگری نیز به دنبال خواهد آورد.

به نظر می‌رسد راه منطقی این است که وقتی مشکلی در کلاس پیش می‌آید؛ بهتر است ابتدا آن مشکل شناسایی شود سپس آن مشکل به صورت علمی مورد بررسی قرار گیرد. بعد از آن راه حل‌هایی جهت رفع مشکل پیدا کرده و به صورت عملی آن مشکل رفع گردد.

توصیف وضعیت موجود و تشخیص مسئله

. معمولاً برای آشنایی بیشتر با وضعیت درسی و اخلاقی دانش آموزان پرونده‌های آنان را در آغاز سال تحصیلی مورد مطالعه قرار می‌دهم. همچنین در مورد خصوصیات اخلاقی ودرسی دانش آموزان از معلم سال قبل سوالاتی را مطرح می‌نمایم تا اطلاعات لازم در مورد دانش آموزان را بدست بیاوریم. ودر دفتر جدا گانه ای می نوسیم تا برنامه ریزی لازم را به عمل بیاوریم. وقتی معلم سال قبل نام امیررا دید به من گفت: با امیرکاری نداشته باش؛ چون ایشان هم سردرد میگرنی دارد و هم دانش آموز شلوغی است. وبه او مارک‌های متعددی زد.

وقتی برای اولین بار به کلاس رفتم از فرا گیران خواستم خودشان را معرفی نمایند وقتی نوبت به امیررسید، دیدم دختری با پوست سیاه وبا کلاه گوشه کلاس نشسته است. وبا صدایی بلند اما غیر عادی خودش را معرفی کرد. اما وقتی دانش آموزی با صدای بلند خودش را معرفی می‌کرد. امیر از من می‌خواست که به او بگویم با صدای پایین خودش را معرفی نماید چون من حوصله سروصدای آن‌ها را ندارم. واگر کسی حرف می‌زد امیر اورا مسخره می‌کرد یا با او دعوا می‌کرد ومی گفت صدای شما سر من را به درد می‌آورد.

برای اینکه بیشتر با او آشنا شوم رفتارهای اورا زیر نظر گرفتم. علاوه از آن از معلمین سه سال قبل او وهمچنین از مدیر ومعاون مدرسه خواستم که در مورد رفتارهای امیر بیشتر به من توضیح بدهند. آنان نیز به رفتارهای نابهنجار او از جمله شلوغی غیر نرمال، مسخره کردن دیگران، اذیت دادن به دیگر دانش آموزان، بی حوصلگی، فحش دادن به دیگران، لجبازی، تنبلی، سردرد مزمن اشاره نمودند. برای پی بردن به واقعیت مسئله، مادر ایشان به آموزشگاه دعوت گردید. مادر امیر زنی کم سن و سال وبی خیال بود. و برای فرزندش چندان اهمیتی قائل نبود وبا بی خیالی به رفتارهای امیر نگاه می‌کرد. به مادر امیر گفتم آیا برای درمان سردرد امیر اورا به پزشک برده‌اند. ایشان جواب داد که فرزندش را چند ین بار به پزشک برده‌اند ولی آنان نتوانستد اند اورا معالجه نمایند. و ضمناً مادر امیر تذکر داد که وقتی هوا سرد است در زنگ سیاحت امیر به بیرون نرود وکلاهش را نیز از سرش بیرون نیاورد چون دچار سردرد می‌شود. از او پرسید م رفتار واخلاق امیر در خانه چطور است؛ ایشان گفت: خانم او خیلی بد اخلاق است وهمیشه برادر کوچکش را می زند؛ به حرف گوش نمی‌دهد؛ خلاصه از دست او خسته شده‌ایم. از او خواستم که همکاری لازم رادر مورد اصلاح رفتارهای دخترش با ما بکند ولی ایشان گفت: به من مربوط نیست. لطفاً من را دیگر به مدرسه دعوت نکنید. چون رفتارهای او اصلاح نمی‌شود. از دعوت من به مدرسه نیز ناراحت شده بود. بنابراین متوجه شدم که نمی‌توانم به کمک ایشان امیدوارم باشم. با توجه به اطلاعات بد ست آمده سؤالات زیر برای رفع مشکل امیر در ذهن من ایجاد گردید.