فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

دانلود مقاله ارزيابي خصوصيات ژئومکانيکي توده‌هاي سنگ مسير تونل انتقال سد درونگر جهت طراحي سيستم نگهدارنده

چكيده:

در اين مقاله پارامترهاي ژئومکانيکي توده هاي سنگي و تمهيدات سيستم نگهدارنده مقدماتي براي تونل انتقال  سد درونگر، بر اساس دو روش تجربي و عددي مورد بررسي قرار گرفته است. در روش تجربي از سه سيستم طبقه بندي RMR (طبقه بندي ژئومکانيکي توده سنگ)، Q (شاخص کيفي تونل بري) و GSI (انديس مقاومت زمين شناسي) به منظور برآورد کيفيت توده سنگهاي در برگيرنده تونل انتقال و برآورد سيستم نگهدارنده مقدماتي استفاده شده است. همچنين در روش عددي از روش اجزاي مشخص) نرم افزار (UDEC  استفاده شده است. آزمايش هاي مقاومت فشاري تک محوره و سه محوره سنگ بکر, مدول الاستيسيته, وزن مخصوص, تخلخل و درصد جذب آب بر روي نمونه هاي سنگي بدست آمده از حفاري, در آزمايشگاه مکانيک سنگ انجام شد. همچنين به منظور تخمين پارامترهاي مقاومتي توده سنگي (مانند مقاومت فشاري تک محوره توده سنگ، مقاومت کششي، مدول الاستيسيته توده سنگ، ثابت هاي هوك – بران و پارامترهاي مقاومتي موهر-كلمب) از معيار تجربي هوک - بران استفاده شده است. در نهايت اينکه با استفاده از دو روش تجربي و عددي بر ميزان دقت و اعتمادپذيري طراحي تونل افزوده شده است.

كليد واژه ها: ژئومکانيک، توده سنگ، تونل انتقال آب، اجزاي مشخص، مقاومت

زمين­شناسي مسير تونل

بررسي­هاي زمين­شناسي صحرايي و حفاري­هاي انجام شده نشان مي­دهد که مسير پيشنهادي جهت احداث تونل از واحدهاي ماسه سنگي آهکی سازند اتامير (Kat)، آهک­هاي مارني سازند آبدراز (Kad) متعلق به کرتاسه بالايي، کنگلومراي سست متعلق به پليو-پليوستوسن (PLQ) و رسوبات واريزه­اي (Qd)، تشکيل شده است. همچنين بر اساس مطالعات صحرايي و نتايج حاصل از گمانه­هاي اکتشافي، يک گسل در محدوده مسير تونل شناسايي شده است. همانطور که در (شکل 1) مشاهده مي شود، گسل مذکور با راستاي کلي شمال غربي- جنوب شرقي و شيبي حدود 80 تا 85، توده سنگي مسير تونل را در کيلومتراژ 200+0 تا كيلومتراژ 220+0 به شدت تحت تاثير قرار داده و باعث تغيير شيب لايه­ها، خردشدگي و کاهش مقاومت توده سنگ شده است.

در محدوده موردمطالعه، کنگلومراي پليو- پلئيستوسن (PLQ) معمولاً از تراز 910 متر به بالا با حداکثر ضخامت 17-16 متر قرار گرفته است. بنابراين با توجه به اينکه امتداد تونل در تراز 864 قرار دارد، لذا واحد سنگي مذکور در مسير تونل قرار نمي­گيرد. به همين دليل در ادامه اين مطالعات از شرح ويژگي­هاي ژئوتکنيکي آن صرفنظر شده است.

بررسي زمين­شناسي مهندسي و ژئوتکنيکي  توده­هاي سنگي مسير تونل

بررسي زمين­شناسي مهندسي و مطالعات ژئوتکنيکي عمدتاً شامل: برداشت ناپيوستگي­ها، حفاري­هاي اکتشافي،    آزمايش­هاي تزريق آب (در محل)، آزمون­هاي آزمايشگاهي و طبقه­بندی مهندسی توده های سنگی مي باشد.

برداشت ناپيوستگي ها

به طور کلي اطلاعات مربوط به 118 ناپيوستگي در طول مسير تونل (67 ناپيوستگي در محدوده دهانه ورودي و 59 ناپيوستگي نيز در محدوده دهانه خروجي) بر اساس استاندارد انجمن بين المللی مکانيک سنگ (ISRM, 1981) برداشت شده است. تجزيه و تحليل آماري اين اطلاعات به كمك برنامة كامپيوتري 2 DIPS (Diederichs & Hoek, 1989) انجام شده است. بر اساس نتايج بدست آمده سه دسته ناپيوستگي غالب (دو دسته درزه به همراه سيستم لايه بندي) به علاوه يك دسته درزه فرعي در محدوده دهانه ورودي تونل، و سه دسته ناپيوستگي غالب (دو دسته درزه به همراه سيستم لايه­بندي) در محدوده دهانه خروجي تونل تشخيص داده شد، که نتايج آن بطور خلاصه در (جدول1) ارائه شده است.