مختصری از اقدام پژوهی :

اقدام پژوهی چگونه توانستم رفتار ناپسند( فحش و الفاظ رکیک) را در دانش آموزم برطرف کنم

چكيده       

شايد بتوان گفت كه رفتار های نامتعارف  وناسزا گفتن در بين نوجوانان يكي از دغدغه هايي است كه خانواده ها از ان رنج مي برند چرا كه نگران آينده فرزندشان  ميباشند دراين اقدام پژوهی سعي بر آن شده است كه  عوامل ايجاد اين رفتار و راه حل هاي اساسي براي كاهش اين رفتار  نامتعارف  بيان شود.من در اين اقدام پژوهی  ابتدا به بيان   موضوع پرداختم  وسپس  باتوصيف وضعيت موجود به بيان مسئله   وجمع آوري شواهدي مبني بروجود مشكل يا همان مسئله پرداختم  بعد از آن  به گرد اوري اطلاعات  از طريق مشاهده وياداشت برداري   وهمچنين از يافته هاي علمي ديگران استفاده شده است وبا استفاده از شيوه شش پرسش  يافته ها تجزيه و تحليل شده است راه حل هاي پيشنهادي  با مشاركت همكاران  بيان شده وپس از اعتبار سنجي توسط همكاران وشوراي دبيران   اجرا گرديد وبعداز ان مدت دوبار ه مورد ارزيابي قرار گرفت   ودر نهايت  نتيجه گيري منطقي  صورت گرفت   كه نتايج آن در اين تحقيق بيان شده است

مقدمه

روان شناساني که اعتقادات نظري متفاوتي دارند در مورد چگونگي تعريف پرخاشگري اساساً با هم توافق ندارند. موضوع اصلي اين است که آيا بايد پرخاشگري را براساس پيامدهاي قابل ديدن آن تعريف کنيم يا براساس مقاصد شخصي که آن را نشان مي دهد.

گروهي پرخاشگري را رفتاري مي دانند که به ديگران آسيب مي رساند يا بالقوه مي تواند آسيب برساند. پرخاشگري ممکن است بدني باشد ( زدن – لگد زدن – گاززدن) يا لفظي ( فرياد زدن، رنجاندن) يا به صورت تجاوز به حقوق ديگران ( چيزي را به زور گرفتن)، نقطه قوت اين تعريف عيني بودن آن است به رفتار قابل مشاهده اطلاق مي شود. نقطه ضعف آن اين است که شامل بسياري از رفتارهايي است که ممکن است به طور معمول پرخاشگري تلقي نشود.

پرخاشگري وسيله اي رفتاري است در جهت رسيدن به هدفي؛ پرخاشگري خصمانه رفتاري است در جهت آسيب رساندن به ديگران ، بيشتر پرخاشگري هاي بين کودکان کوچک از نوع «وسيله اي» است.

اين نوع پرخاشگري به خاطر متعلقات است. کودکان از يکديگر اسباب بازي مي قاپند، يکديگر را هل مي دهند تا به اسباب بازي که مي خواهند بازي کنند دست يابند. به ندرت اتفاق مي افتد که کودکان بخواهند به کسي آسيب برسانند يا از روي عصبانيت دست به پرخاشگري بزنند.

پرخاشگري را بايد از جرئت ورزي متمايز دانست. جرئت ورزي، دفاع از حقوق يا متعلقات (مانند ممانعت کودک از اين که کسي به اسباب بازي اش دست بزند) يا بيان اميال و آرزوها را بر مي گيرد.مردم معمولاً شخص با جرئت را پرخاشگر مي دانند، در صورتي که کسي که از حق خود دفاع مي کند با جرئت است نه پرخاشگر

بیان مساله

اینجانب مریم اکبری  شهرستان پاکدشت مدت 23 سال است که در آموزش و پرور ش در حال خدمت می باشم. .دراين مدرسه بين همكاران  جو بسيار صميمي وجود دارد ومدرسه اي  است داراي نظم و انضباط  . ولی متاسفانه در میان این دانش آموزان مودب و منضبط تعدادی دانش آموز هم دارم  كه باتوجه به اينكه از نظر درسي  مشكلي ندارند  اما هنگامي كه درگروه قرار مي گيرند  بادوستانش  درگير مي شوند  واز الفاظ ركيك ونا متعارف استفاده مي كنند  كه اين عمل او باعث  رنجش وناراحتي دوستانشان مي شود  من بارها با آنها صحبت كرده ام  ودليل  اين رفتار را از آنها سوال كر ده ام  واو هر بار آنها جوابي  مي دهند  يك بار مي گويند دست خودمان نيست   يا مي گويند نمي توانیم ومن  آنها را بار ها راهنمايي كرده ام اما باز هم  این رفتار را از خود نشان مي دهند  واين عمل  باعث  شده  كه بد نبال پيدا كردن  دلايل  اين رفتار باشم   تا بتوانم آنرا شناسايي و بر طرف كنم  .     اين موضوع را  با معاونین  وساير همكاران درميان گذاشتم  تانظر آنان را درمورد رفتار اين دانش آموزان بدانم دفتر انضباطي مدرسه را هم  بررسي كردم  وباتوجه به نظر همكاران  و ارزيابي دفتر انضباطي  به اين نتيجه رسيدم كه اين دانش آموزان درهمه كلاس ها وگروه ها چنين رفتاري دارند به همين دليل اين مساله  توجه مرا بيشتر به خود جلب كرد  كه چرا  اين دانش آموز از اين الفاظ   استفاده مي كنندو اين مسئله براي من به وجود آمد كه  من به عنوان يك مدیر  چگونه مي توانم  اين رفتار (فحش و ناسزاگویی ) را در دانش آموزانم  برطرف كنم؟