اقدام پژوهی تغيير رفتارهای نامناسب دانش آموزان با روش تدریس
اقدام پژوهی درمورد رفتارهای نامطلوب دانش آموزان در کلاس
اقدام پژوهی تغيير رفتارهای نامناسب دانش آموزان سوم راهنمـایی
تجربیات مدون نظم و انضباط
فصل اول
جامعه شناسی هنر و ادبیات
چیستی، چرایی، چگونگی، چالش ها
مقدمه
موضوع سخن این فصل معرفی شیوه های مختلف نگاه به هنر به منظور روشن ساختن بینش جامعه شناختی به هنرها است. شاید بی مناسبت نباشد که یادآور شویم جامعه شناسی به مثابه علم و هنرها و ادبیات، به مثابه گونه متفاوت معرفت، با یکدیگر تفاوت های بارزی دارند. ما در بحث «محدودیت های جامعه شناسی هنر و ادبیات» به این موضوع می پردازیم. هدف از یادآوری این نکته، این است که نگریستن از دید جامعه شناسی به هنرها و ادبیات، امری بدیهی و کاملا طبیعی یا کاری سهل و ساده نیست. در جای خود این موضوع را می شکافیم. اجازه دهید اکنون این نکته روشن سازم که منظور از بینش جامعه شناختی در اینجا چیست. منظور ما از بینش در اینجا نگرش علوم اجتماعی در شاخه های مختلف آن مورد نظر است و نه صرفا جامعه شناسی. همچنین منظور از هنر نیز در اینجا همه شاخه های هنری و از جمله ادبیات است. مراد از شیوه های مختلف هنری نیز تنها انواع روش تحقیق تجربی درباره هنر منظور نیست بلکه کلیه رهیافت های نظری، روش شناختی، ایدئولوژیک و تفسیری که برای درک و فهم یا نقد هنر بکار رفته، منظور است. از این منظر بینش جامعه شناختی نوعی شیوه نگریستن به هنر است. در این شیوه دیدگاه ها و نحله ها و روش های مختلف و گاه معارض هم وجود دارد. رشته های مختلف جامعه شناسی مانند جامعه شناسی دین – جامعه شناسی فلسفه – جامعه شناسی علم و جامعه شناسی هنر محصول تاملات جامعه شتاسانه ی انسان قرن بیستم در حوزه ی فرهنگ است که هر کدام از آن ها به صورت یک نظام علمی با موضوع –هدف و روشهای خاص آن شناخته شده اند و مجموعه ی آن ها نظام علمی گسترده تری به نام جامعه شناسی فرهنگ را تشکیل می دهد. در این فصل یکی از زیر مجموعه های جامعه شناسی فرهنگ یعنی جامعه شناسی هنر و ادبیات و به تعبیر دقیقتر جامعه شناسی هنر توضیح می دهیم.
بینش جامعه شناختی و شیوه‌های مختلف نگاه به هنر
اجازه دهید بحث را با مروری گذرا به تاریخ مطالعه هنر آغاز کنیم. از این طریق اگرچه نمی توانیم گستره بسیار وسیع مطالعات هنری را آشکار سازیم اما شاید راه مناسبی برای پیدا کردن راه خود برای شروع بحث بیابیم.نقد هنری در یک بیان کلی هر نوع ارزیابی، بحث و تفسیر هنر و آثار هنری گفته می شود. شاید بتوان گفت از بدو پیدایش هنر، نقد هنری نیز شکل گرفته است زیرا انسان ها برای فهم آثار هنری و برقرار ارتباط با آن همواره نیازمند چون و چرا کردن درباره این آثار بوده اند و به نوعی به قضاوت و ارزیابی درباره آثارهنری می پرداخته اند. در زمینه ادبیات می دانیم که ارسطو و افلاطون در قرن چهارم قبل از میلادی در زمینه چیستی و چگونگی هنر بحث کرده و دیدگاه های متفاوت ارائه کرده اند. برای مثال، ارسطو در کتاب بوطیقا مباحث فلسفی گسترده ای در زمینه هنر مطرح کرده است. نقد هنری دوره کلاسیک در قرون میانه با تاکید بر وجوه دینی گسترش می یابد و بخصوص در زمینه نقد ادبی توجه به متون دینی و تفسیر رونق می یابد. در قرون پانزدهم به بعد با شروع عهد رنسانس نقد هنری در غرب با شروع هنر نئوکلاسیسم و پیوند یافتن هنر کلاسیک یونانی و رمی با فرهنگ اروپایی و تجدید حیات فرهنگ غرب، وارد مرحله تازه ای می شود. ترجمه بوطیقای ارسطو از لاتین به زبان های اروپایی در پایان قرن پانزدهم تاثیر بسیاری بر گسترش نقدهنری رنسانس گزارد.
