اقدام پژوهی تغيير رفتارهای نامناسب دانش آموزان با روش تدریس
اقدام پژوهی درمورد رفتارهای نامطلوب دانش آموزان در کلاس
اقدام پژوهی تغيير رفتارهای نامناسب دانش آموزان سوم راهنمـایی
تجربیات مدون نظم و انضباط
مقدمه
دو موضوع ریسک و بازده، موضوع های اساسی در نظریات سرمایه گذاری هستند و در این مورد دو دیدگاه بسیار مهم وجود دارد که بر اساس آن، نخست، سرمایه گذاران فقط زمانی ریسک را تحمل می کنند که بازده اضافی به دست آوردند و بعد ریسک با تنوع بخشی کاهش مییابد.
بازده
سرمایه گذاران د ربازارهای سهام در پی حداکثر بازده خود هستند. آنان در پی سهامی هستند که به نظر آنها، بهترین سهام باشند و همواره تمایل دارند تنها این سهام نگهداری کنند. اما بیشتر سرمایه –گذاران قادر به این کار نیستند زیرا آنان نمیتوانند با اطمینان بهترین سهام را بشناسند و در حقیقت، همواره این امکان نیز وجود دارد که سهام خوب انتخاب شده توسط سرمایه گذاران به سهام بد تبدیل شود.
ریسک
سرمایهگذاران با توجه به تأثیر شرایط عدم اطمینان روی پیامدها، علاوه بر در نظر گرفتن بازده، ریسک سرمایهگذاری را مورد توجه قرار میدهند. نگهداری تعدادی سهام مختلف، ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهد زیرا همۀ سهام در بازار دارای رفتار همسانی نیستند.
ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک
ما میدانیم که با نوسان قیمتها در بازار سهام، قیمت بیشتر سهامها نیز مشابه با نوسان قیمتهای بازار تغییر میکند. اما میزان تغییر قیمت سهام به طور دقیق با همان میزان اندازۀ تغییر قیمتها در بازار یکسان نیست به و حتی در برخی مواقع در زمان نزول قیمتها در بازار ما شاهد افزایش قیمت بعضی از سهام هستیم و برعکس. مشاهده این رفتار منجر به طرح این سؤال مهم میشود که چرا در بازار سهام، چنین رفتارهایی وجود دارد؟
در پاسخ باید گفت که، هر کس که در سهام سرمایهگذاری میکند دو نوع ریسک، ریسک سیستماتیک یا بازار، و ریسک غیرسیستماتیک یا خص را تحمل میکند. برای هر سهمی، هر دو نوع این ریسکها وجود دارد وهر شرکتی دارای ریسک خاص خود است و سهام آن شرکت نیز تحت تأثیر این ریسک خام قرار میگیرند. شرکتها در معرض ریسک محیط اقتصادی خود قرار میگیرند و از آن جا به سایر شرکتها نیز این ریسک را تحمیل میکنند بنابراین همۀ شرکتها دارای ریسک مشترک همسانی هستند.
تنوع بخشی
اگر در یک سبد سرمایهگذاری تشکیل شده، تعداد سهام افزایش یابد از میزان نوسانپذیری بازده سبد سرمایهگذاری کاسته میشود. برای مثال، گرم شدن آب و هوا، بازار چتر را خراب میکند ولی باعث رونق فروش بستنی میشود. بنابراین، اگر کسی مالک سهام شرکتهایی در هر دو این صنعتها باشد میتواند خود را از تأثیرات آب و هوا حفظ کند اما اگر سهام یکی از این دو را داشته باشد گرمای هوا، او را تحت تأثیر قرار میدهد.
باید توجه داشت که تنوع بخشی سهام، تمام ریسک را از بین نمیبرد و ریسک سیستماتیک یا بازار را نمیتوان با تنوع بخشی از بین برد. در رابطه با تنوع بخشی سهام، این سؤال نیز مطرح است که این کار با چه سرعتی، ریسک سهام را کاهش میدهد؟
مطالعات متعدد نشان میدهد که برای کاهش ریسک سهام، به ضرورت لازم نیست که در سبد سرمایهگذاری، تعداد زیادی سهام وجود داشته باشد و با داشتن 10 یا به طور تقریبی 20 سهم هم میتوان به میزان زیادی ریسک غیرسیستماتیک را حذف کرده و سبد سرمایهگذاری را به طور اساسی از ریسک سیستماتیک غیرقابل اجتناب دور کرد.
به همین دلیل در برخی از متون آموزشی گفته شده است که سرمایهگذاری برای به دست آوردن مزایای تنوع بخشی سهام تنها به داشتن 10 الی 20 سهم در سبد سرمایهگذاری خود نیاز دارند.
لازم به توضیح است که تجزیه و تحلیلهای پیش گفته با این فرض صورت میگیرد که انتخاب اوراق بهادار در سبد سرمایهگذاری به صورت تصادفی انجام شود.
بنابراین اوراق بهاداری که بازدۀ آنها همراه با سایر اوراق بهادار (مانند سهام شرکتهای یک صنعت) تغییر میکند نسبت به اوراق بهاداری که بازدۀ آنها کمتر به سایر اوراق بهاداری که بازدۀ آنها کمتر به سایر اوراق بهادار وابسته است تأثیرپذیری کمتری از تنوع بخشی اوراق بهادار دارند.اهمیت تنوع بخشی در ساختار سبد سرمایهگذاری و اهمیت هم بستگی بازدههای بین داراییها، برای اولین بار توسط هری مارکوتیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. او نشان داد که هر کس برای ساختن یک سبد سرمایهگذاری کارا دارای بالاترین ریسک برای یک بازدۀ خاص، نیاز دارد که بازدۀ مورد انتظار هر دارایی، انحراف معیار و هم بستگی بازدۀ داراییها را بشناسد.
مقدمهای بر صندوقهای سرمایهگذاری مشاع
سایه موسوی
چکیده
بازارهای مالی در دهههای اخیر با تحولات چشمگیری مواجه شدهاند. با پیدایش واسطههای مالی جدید و ابزارهای مالی جدید رفته رفته از نقش انحصاری واسطههای مالی خاص و به ویژه بانکها تا حدودی کاسته شده است و جایگاهی خاص برای واسطههایی چون صندوقهای سرمایهگذاری مشاع (investment trust unit) و شرکتهای سرمایهگذاری با سرمایۀ باز (Funds Mutual)، باز شده است. به عبارتی بسیاری از مشتریان بانکی با پذیرش ریسک بیشتر به جای آن که صرفاً سپردهگذاری بوده و به سود کم بانکی اکتفا نمایند، تمایل به سرمایهگذاری در بازار از طریق چنین واسطههایی برای کسب سود بیشتر و یا ریسک بالاتر نمودهاند.
در ایران نیز با رونق بیشتر بازار سهام شاهد چنین گرایشی هستیم. نقش شرکتهای سرمایهذاری از این جهت حایر اهمیت است که خود به عنوان یک مدیر سبد دارایی برای سرمایهگذاران در چنین شرکتهایی نیز عمل میکنند.
سرمایهگذار خود به دلیل عدم اطلاعات کامل، نبود دانش و وقت برای بررسی وضعیت شرکتها جهت تصمیمگیری در خرید، با خرید سهام شرکتهای سرمایهگذاری این کار را به مدیران شرکت واگذار میکند. مدیران شرکت نیز با تنوع بخشی به سبد از ریسک خرید تک سهمی و یا چند سهمی توسط سرمایهگذار جلوگیری کرده و در نتیجه زمینه را برای سرمایهگذاری مطمئنتر فراهم میکنند.
این مقاله با اقتباس از قانون آمریکا به بررسی این نوع واسطهها و به ویژه صندوقهای سرمایهگذاری مشاع میپردازد. در پایان نیز با توجه به گسترش شرکتهای سرمایهگذاری و تمایل به ایجاد چنین صندوقهایی، به بررسی امکانات و محدودیتهای قوانین در ایجاد این تشکلها خواهیم پرداخت.
مقدمه
صندوقهای سرمایهگذاری مشاع یکی از سه اشکال عمومی شرکتهای سرمایهگذاری هستندو در واقع قدیمیترین و با سابقهترین نوع این شرکتها به شمار میآیند. تاریخچۀ پیدایش این صندوقها به اسکاتلند و انگلستان بر میگردد و از جمله اولین صندوق سرمایهگذاری
And Colonial Trust The Foreign میباشد که در سال 1868 در لندن شکل گرفت. همچنین اولین صندوقی که در سهام راه آهن آمریکا سرمایهگذاری کرد یک صندوق سرمایهگذاری اسکاتلندی- آمریکایی بود که در سال 1873 در اسکاتلند تأسیس شد.
این صندوقها به دلیل استفاده از صرفههای مقیاس با صرفهجویی در هزینۀ معاملات سهام و اوراق بهادار و از طرفی به دلیل تنوع بخشیدن به سبد دارایی سرمایهگذاران خرد نقش قابل توجهی را در بازار مالی ایفا کردند که با گذشت زمان شاهد رشد قابل توجه این صندوقها در اقتصاد کشورهایی چون انگلستان، ایرلند، لوگزامبورگ، آمریکا و ... که دارای بازارهای مالی پیشرفته میباشند، بودهایم. ایجاد شرکتهای سرمایهگذاری جدید با سرمایۀ باز و ثابت از جمله دلایل شکوفایی و افزایش نقش این شرکتها در بازار سرمایه میباشد.
