توضیحی مختصر از مقاله  :

مطالعات مختلف نشان مي دهد عوامل سازماني نقش مهمي در بروز مشكلات رواني در محيط كار ايفاء مي كنند. با توجه به اينكه افراد يك سوم وقت خود را در سازمان مي گذرانند شناسايي اين عوامل جنبه حياتي دارد. از سويي شاخص هاي عملكرد شغلي مانند كارآيي و اثربخشي بطور مستمر در حالت افزايش است. بدون در نظر گرفتن كارآيي و اثربخشي سازماني عواملي در سازمان هستند كه مي توانند بر سلامت رواني كاركنان اثر منفي بگذارد اين عوامل عبارتند از:

1- انتظارات از شغل و نقش ها: انتظارات، خواسته ها و تقاضاي مربوط به شغل و نقش ها منابعي هستند كه در گزارشات بعنوان عوامل بروز مشكلات سلامت رواني شناخته شده اند. مطالعات زيادي نشان مي دهد ارتباط نزديكي بين حجم كار اضافي و مشكلات سلامت رواني كاركنان و همچنين عوارض جسماني خاص مانند بيماريهاي قلبي و عروقي و افزايش كلسترول خون وجود دارد.

2- كميت و كيفيت كار اضافي و تلاشهاي رواني مضاعف :  كاركنان وقتي احساس كنند زير فشاربا حجم كار اضافي روبرو هستند كه مجبورند در كوتاهترين زمان آن را انجام دهند سلامت رواني آنها در معرض آسيب جدي قرار مي گيرد و دلسرد           مي شوند.

كاركنان براي اينكه بتوانند از عهده كارهاي اضافي برآيند بايد تلاش مضاعفي بكنند. به هنگام كار ، پاسخگوئي به تلفن،  بررسي نامه هاي الكترونيكي و گپ هاي اداري و دوستانه با همكاران مي توانند باعث وقفه كاري شود. در چنين شرايطي انجام كار نيازمند تلاش رواني مضاعفي است كه مي تواند تاثير منفي بر سلامت رواني كاركنان بگذاردچون كاركنان براي انجام مطلوب كارها بايد تلاش فراواني بكنند.

گاهي ضعف مهارت لازم باعث مي شود كاركنان احساس كنند با حجم كار زياد روبرو هستند كه از عهده انجام آنها به خوبي برنمي آيند. مطالعات كاراسيك اتال نشان ميدهد حجم كار زياد آسيب كمتري به سلامت كاركنان وارد مي سازد به شرطي كه كنترل لازم بر كارشان داشته باشند ، بنابراين افزايش سطح انتظارات و خواسته‌ها اگر با افزايش كنترل يا آزادي عمل كاركنان همراه باشد بعيد است سلامت رواني كاركنان را به خطر اندازد.