احساس تنهایی تجربهای همگانی است و همه آدمیان صرفنظر از جنس، سن، استعداد، نژاد، مذهب و پایگاه اجتماعی اقتصادی در دورهای از زندگی خود آن را تجربه میکنند. این احساس ممکن است در موارد گوناگونی از جمله از دست دادن یک رابطه صمیمانه، ورود به دانشگاه، سفر به یک کشور غریب، در مدرسه یا محل کارِ جدید، ایجاد شود. پپلا و پرلمن نظریه پردازان بزرگ این حوزه، احساس تنهایی را عدم هماهنگی میان سطحی از تماس اجتماعی که فرد، خواهان آن است با سطحی از تماس اجتماعی که در واقعیت برقرار کرده است، تعریف کردهاند.
پرسشنامه احساس تنهایی UCLA (نسخه سوم) به عنوان اولین آزمون احساس تنهایی درسال ۱۹۷۸ توسط راسل، پپلا و فرگوسن در دانشگاه کالیفرنیا ساخته شد. علیرغم اعتبار و پایایی مناسبی که برای این مقیاس گزارش شده بود، برای رفع برخی نواقص، راسل و همکاران در سال ۱۹۸۰، نسخه تجدیدنظر شدهای از فرم اولیه را ارئه دادند. این مقیاس، بار دیگر توسط راسل در سال ۱۹۹۶ مورد تجدیدنظر قرارگرفت. او در نسخه سوم عبارتهای آزمون و نحوه پاسخگویی به آن را سادهتر کرد و محتوای ماده چهارم آزمون را از منفی به مثبت تغییر داد. همچنین مواد آزمون را به گونهای طراحی کرد که بتوان آن را از طریق مصاحبه نیز اجرا و گزارش نمود. این مقیاس شامل ۲۰ سوال است که در طیف لیکرت ۴ درجهای (هرگز تا همیشه) پاسخ داده میشود. دامنه نمرات این پرسشنامه بین ۲۰ تا ۸۰ قرار دارد.
همکاران ما در بخش روانشناسی موسسه ایران تحقیق اقدام به آمادهسازی نمره گذاری پرسشنامه احساس تنهایی UCLA (نسخه سوم) به صورت کامل کردهاند. همچنین فایل ارائه شده حاوی پایههای نظری و تاریخچه پرسشنامه و همچنین مشخصات روانسنجی آن است.