آمار علم و عمل توسعه دانش انساني از طريق استفاده از دادههاي تجربي است. آمار بر نظريهي آمار مبتني است که شاخهاي از رياضيات کاربردي است. در نظريهي آمار، اتفاقات تصادفي و عدم قطعيت توسط نظريه احتمال مدل ميشوند. عمل آماري، شامل برنامهريزي، جمعبندي، و تفسير مشاهدات غير قطعي است. از آنجا که هدف آمار اين است که از دادههاي موجود «بهترين» اطلاعات را توليد کند، بعضي مؤلفين آمار را شاخهاي از نظريهي تصميمگيري به شمار ميآورند.
تاريخچه
سرآغاز اوليه آمار را بايد در شمارش هاي آماري حوالي آغاز قرن اول ميلادي يافت. اما ،تنها در قرن هجدهم بود که اين علم ، با به کار رفتن در توصيف جنبه هايي که شرايط يک وضعيت را مشخص ميکردند ، به عنوان رشته اي علمي و مستقل شروع به مطرح شدن کرد.
مفهوم از کلمه لاتيني ،به معني شرط ، استخراج شده است. مدت هاي مديد ، اين علم ، محدود به کار در اين حوزه بود ، و تنها در دهه هاي اخير از اين انحصاري جدا شدو ، و به کمک نظريه احتمال ،شروع به بررسي روش هاي تحليل داده هاي آماري و اثبات فرض هاي آماري کرد.
روش هاي اين آمار رياضي با آشکار کردن قوانين جديد ، به ابزاري موثر در علوم طبيعي و تکنولوژي تبديل شد.
جامعه و نمونه
جامعه يک بررسي آماري داراي مشاهده ها يا آزمايش هايي تحت شرايطي يکسان ، به عنوان عنصرهاي خود است. هر يک از اين عنصرها را ميتوان نسبت به مشخصه هاي متفاوتي بررسي کرد ، که مي توانند به عنوان متغيرهاي تصادفي XوY .... در نظر گرفته شوند.
اگر مشخصه تحت بررسي X ، داراي تابع توزيع F در جامعه مربوط باشد ، آنگاه گفته مي شود که جامعه مورد بحث داراي توزيع F نسبت به مشخصه X است. در بررسي هاي آماري همواره زير مجموعه اي متناهي از عناصر جامعه مورد تحقيق قرار مي گيرد.اين زير مجموعه به نمونه موسوم است ، و n، تعداد عناصر موجود در آن ، اندازه نمونه ناميده مي شود.
مثال
اگر وزن پسر بچه هاي ده ساله متغير تصادفي x باشد ، در اين صورت تمام پسر بچه هاي به اين سن يک جامعه تشکيل مي دهند . اندازه هاي وزن پسربچه هاي در شماري از مکان ها يک نمونه مي سازند ، و هر پسر بچه عنصري از جامعه مزبور است . وزن مورد بحث مشخصه اي از عنصر هاي مزبور به شمار مي رود ، و ساير مشخصه ها ، به عنوان مثال ، بلندي قد و اندازه سينه اند.