افشاي اطلاعات مالي: يكي از اهداف هاي عمده گزارشات مالي اين است كه در مورد تصميم گيري ها اطلاعات لازم افشا نمايد.
براي اينكه بتوان اطلاعات مناسب (و قابل قبول) افشا كرد، بايد به پرسش هاي زير پاسخ داد:
1. اين اطلاعات را بايد به چه كسي داد؟
2. هدف از ارائه اين اطلاعات چيست؟
3. چه مقدار اطلاعات را بايد افشا كرد؟
بديهي است كه تصميم گيري در مورد شيوه افشاي اطلاعات و زمان انتشار آنها اهميت زيادي دارد، زيرا روش و زمان افشاي اطلاعات مي تواند بر مفيد بودن اين اطلاعات اثر بگذارد؛ ولي در مقايسه با تعيين زمان افشاي اطلاعات، روش افشا اهميت كمتري دارد.
به گفته هيئت استانداردهاي حسابداري مالي:
گزارشات مالي بايد اطلاعاتي را ارائه كنند كه براي سرمايه گذاران كنوني، بالقوه، بستانكاران و ساير استفاده كنندگان از صورت هاي مالي مفيد واقع شود و آنها بتوانند بدين وسيله در مورد سرمايه گذاري، دادن وام(اعتبار) به شركت و تصميمات مشابه، به شيوه اي بخردانه عمل كنند (تصميم بگيرند).
در مورد افشاي اطلاعات به كاركنان، مشتريان، سازمان هاي دولتي و عموم مردم هم ديدگاه هايي ارائه شده است؛ ولي اين گروهها، از نظر دريافت گزارشات مالي و ساير شكل هاي اطلاعات در رده دوم قرار مي گيرند.
تصميماتي كه سرمايه گذاران و بستانكاران اتخاذ مي نمايند، به صورت نسبي، روشن، مشخص و تعريف شده است.
اما هدف هاي مربوط به ارائه اطلاعات به كاركنان، مشتريان و عموم مردم چندان روشن و مشخص نيست.
اگر بتوان سهامداران و ساير سرمايه گذاران را در كانون گروهي قرار داد كه مورد توجه قرار داد كه براي دستيابي به عمليات مطلوب (در بازارهاي كارآي سرمايه) ارائه اين اطلاعات لازم است.
معمولا بستانكاران و سازمان هاي دولتي داراي قدرت لازم هستند تا اطلاعات اضافي و مورد نياز خود را تامين نمايند.
در اروپا تمايل دارند كه به كاركنان و دولت و نيز به ساير گروه هاي ذي نفع توجه بشود. در مقايسه با توجهي كه به ساير گروه هاي ذي نفع مي شود (در مقايسه با آمريكا) سهامداران و مالكان شركت ها مورد توجه زيادي قرار نمي گيرند. در نتيجه، ماهيت اطلاعاتي را كه بايد افشا كرد، تغيير مي كند. براي مثال، در فرانسه شركت ها بايد هر سال يك ترازنامه اجتماعي به شوراي كار شركت ارائه كنند.
افشا اطلاعات يعني ارائه اطلاعات در حسابداري، هدف حسابداران ارائه اطلاعات مالي درباره شركت است كه از طريق گزارشات مالي (معمولا در قالب گزارشات سالانه) ارائه مي شود. گاهي مفهوم اين عبارت باز هم محدودتر مي شود و مقصود اطلاعاتي است كه در محتواي صورت هاي مالي گنجانده نشده است. موضوع افشار اطلاعات در ترازنامه، صورت سود و زيان و صورت جريان هاي نقدي زير عنوان شناخت و اندازه گيري يا تعيين ارزش اقلام قرار مي گيرد. از دقيق ترين ديدگاه، افشاي اطلاعات شامل بحث هاي مديريت، تجزيه و تحليل، يادداشت هاي پيوست صورت هاي منالي و صورت حساب هاي مكمل مي شود.