فصل اول

اصول عمومي آموزش پرورش تطبيقي

دو شيوه كلي در كار تحقيق :

1.روش تجربه و آزمايش «در علوم طبيعي»

2.روش تطبيقي يا مقايسه اي «در علوم انساني».

اصول عمومي  آموزش پرورش تطبيقي:

1-اصل برداشت سيستمي يا نظام گر در مطالعات تطبيقي .

تمام عوامل مؤثر در تشكل نظام آموزش پرورش مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار بگيرند.

اگر نظامهاي آموزشي را بدون توجه به عوامل زير بنايي آنها مورد مطالعه قرار دهيم اعتبارمطالعه كاهش مي يابد زيرا مقايسه و تطبيق روبناها ممكن است تشابهات يا وجه اختلاف ظاهري را نشان دهد كه راهگشا نيست .

ويژگي آموزش پرورش هر كشور «اصل برداشت سيستمي»

1.الف-نظامي است كه از نهادهاي ديگر اجتماعي ،سياسي،اقتصادي و فرهنگي جامعه متاثر است.

ب-داراي نظامي از هدفهاست .

ج-داراي نظامي از فنون و تجهيزات است كه نیل به هدفها را ممكن مي سازد .

د-داراي نظامي از تشكيلات سازماني است كه در آن افراد براي انجام فعاليتهاي پژوهشي و اداري در واحدهاي مختلف گرد آمده اند

ه-داراي نظام مديريتي است كه بر فعاليت نهادهاي آموزشي ،افراد و نحوه اجراي برنامه نظارت دارد.

و-داراي نظامي از مقررات ضوابط و هنجارهايي است كه روابط اجتماعي را شكل  مي دهد.

2.اصل به كارگيريي اصطلاحات استاندارد شده و قابل قياس در بررسي هاي تطبيقي

مثلا آموزشي متوسطه را به دوره اي از تحصيلات اطلاق كردند كه آموزش گروه سني 18-11ساله را در بر مي گيرد.

3.اصل گزينش دقيق اطلاعات و ارقام

بايد از اطلاعات و ارقامي بهره گرفت كه بر صحت و دقت در جمع آوري و انتشار آنها اطمينان باشد.

علل كمي صحت ،دقت آمار و ارقام

1.عدم ارائه راهنمايي هايي مشابه و دقيق در خصوص جمع آوري و انعكاس و انتشار مطالب از سوي دولتهاي ذيربط.

2.تعصب خاص گزارش دهندگان در مورد افشاي آمار و ارقام صحيح مبتني بر واقعيت به منظور حفظ حيثيت كاذب ملي كشور مطبوع خويش

3.ضعف صلاحيت حرفه اي گزارش دهندگان در عرصه آمار و ارقام مربوط به جنبه هاي مختلف آموزش و پرورش كشور خويش.

4.اصل واقع بيني و عينيت گرايي و اجتناب از تعصب و اعمال حب و بغض شخصي در تحليل پديده هاي تربيتي.

5.اصل توجه به ابعاد گوناگون پديده هاي تربيتي

6.اصل انتخاب واحدهاي محدود تر و انتخاب اصلح متغير ها در مطالعات تطبيقي آموزش و پرورش.

رعايت اين اصل به علت پيچدگي جريان تعامل و تعاطي نظام آموزش و پرورش از طرفي به انسان كه هدف تربيت است و از سوي ديگر با عوامل اجتماعي ،اقتصادي و سياسي اجتناب ناپذير است.

فصل دوم :

مارك آنتوني ژولين .

آموزش و پرورش تطبيقي به عنوان يك علم

آموزش پرورش تطبيقي از اوايل قرن 19 پا به عرصه ظهور نهاد و تاريخ آن را با نشر كتاب تدبير و ديدگاههاي مقدماتي در باب آموزش و پرورش تطبيقي محقق فرانسوي مارك آنتوني ژولين در سال 1817 مقارن مي دانند.

كه او براي نخستين بار روشهاي سنجيده اي براي مقايسه مسائل آموزش و پرورش كشورهاي مختلف جهان ارائه داد و مطالعات تطبيقي را هدفدار و قانونمند و نظام يافته كرد.

سه اقدام عملي ژولين براي پيشبرد مطالعات آموزش و پرورش تطبيقي به شيوه عملي:

1.ضرورت تشكيل هيات بين المللي تعليم و تربيت مجهز به مركز واداره كاركنان ثابت كه بتوانند به مطالعه امور تعليم و تربيت كشورهاي عضو بپردازد

2.تدوين پرسشنامه هايي كه از طريق آن بتوان اطلاعات و آمار لازم را درباره آموزش و پرورش به دست آورد.

3.چاپ و انتشار مجله تعليم و تربيت به چندين زبان به منظور نشر اطلاعات و نوآوري آموزشي.

دانشمندان تعليم و تربيتي كه نقش مؤثري در علمي كردن دانش تعليم و تربيت تطبيقي داشته اند بعد از ژولين

1.فردريك اشنايدر 2.ايساك كندل 3.روبرت اوليخ 4.نيكلاس هنز5.پدروروزلو

اين دانشمندان يا روشن بيني و بصيرتي ژرف معتقد بودند كه نظامهاي آموزشي و پرورش مولود يك رشته عوامل و نيروهاي اجتماعي ،تاريخي ،سياسي و اقتصادي قابل تشخيص هستند .و بررسي نظامهاي تربيتي بدون در نظر گرفتن نهاادهاي ديگر اجتماعي ممكن نيست.

در اينگونه مطالعات بيشتر به تحليل و شرح و تفسير پوياي پديدهاي تربيتي به جاي توصيف ايستاي مؤسسات آموزشي پرداخته شده است و تفكر علمي وپژوهشهاي مبني بر علت و معلول يابي كه از ويژگي هاي بررسي علمي است كم كم جاي مطالعات صرفا توصيفي را گرفت .

ويليام هريس آمريكايي :

به ارتباط و تعامل بين دستگاه آموزش وپرورش و جامعه به طور كلي اشاره كرده .

ماتيو آرنولد انگليسي :

به جهت عمل در جمع آوري اطلاعات قابل قياس و وابستگي نظام تعليم و تربيت به نهادهاي فرهنگي جامعه تاكيد داشته.

پي .اي .لاوي سور :آماردان فرانسوي

به شيوه تجزيه و تحليل اطلاعات و بحث درباره مشكلات موجود در روش شناسي تطبيقي پرداخته و به محدوديت عمل تطبيق و قياس كه صرفا بر اساس اطلاعات كمي استوار باشد اشاره كرده و در فرايند علمي كردن دانش تعليم و تربيت تطبيقي نقش مؤثري داشته اند.

پس از جنگ جهاني دوم بويژه در طي دو دهه 1950و 1960.

به علت دسترسي به  اطلاعات آماري و كمي،توسعه صنعتي ،جمع آوري و ثبت اطلاعات ،توجيه و تفسير اطلاعات توسط  ماشينهاي پيشرفته حساب و رايانه از گسترش چشمگيري برخوردار دارند

دانشمندان این دوره اقدام به بهره برداري از تجارب تحقيقي معمول در علوم اجتماعي و علوم انساني از جمله سياست ،جامعه شناسي و اقتصاد نمودند بدين وسيله مطالعات آموزش و پرورش تطبيقي وارد مرحله جديدي شد كه مي توان آنرا دوره شكل گرايي ناميد.

يكي از ويژگيهاي مطالعات اين دوره كه آن را از دورهاي قبل متمايز مي سازد تاكيد محققان اين دوره بر مطالعه تجربي و استفاده از روشهاي آماري و به كار بردن روش استقرايي در ردیا قبول فرضيه تحقيقي است.

جرج زداف بردي لهستاني:در مقاله اي با عنوان گفتاري درباره روشهاي آموزش و پرورش تطبيقي اشاره مي كند.(آگاهي و شناخت نسبت به شيوه هاي علمي بررسي پديدهاي تربيتي كه پژوهندگان رادر تعيين واقعيتهاي شيرين و تلخ ياري مي دهد اجتناب ناپذير است)

جرج زداف بردي در مطالعات تطبيقي آموزش و پرورش چهار مرحله را مشخص مي كند

1.توصيف

2.تفسير

3.همجواري

4.مقايسه

با تاسيس انجمن آموزش و پرورش تطبيقي در سال 1956در نيويورك يكي از مراكز علمي  مطالعات تطبيقي در زمينه آموزش و پرورش ايجاد گرديد

ويليام بريك من :زمينه برگزاري گردهماييهاي بين المللي را در دانشگاه نيورك فراهم كرد .

اهداف انجمن آموزش و پرورش تطبيقي

1.تشويق و ترغيب محققان و دانشمندان به بررسيهاي علمي در زمينه آموزش و پرورش

2.انتشار يافته ها و نتايج بهنگام تحقيقات اين پژوهشگران در سطح جهان از طريق مجله اي با عنوان مروري بر آموزش و پرورش تطبيقي

درسا ل1961 ژوزف كاتز كانادايي انديشه تغيير انجمن آموزش و پرورش تطبيقي را به شوراي جهاني انجمنهاي آموزش و پرورش تطبيقي مطرح كرد .كه مورد استقبا ل هيات رئيسه انجمن و اعضاي انجمن قرار گرفت و به همين مناسبت يونسكو سال 1970را سال جهاني آموزش و پرورش ناميد.